Henna znana jest od wieków (od czasów starożytnych) – stosowana przez naszych przodków była używana najczęściej do barwienia włosów oraz ciała. Pomimo upływu czasu, henna nadal jest popularną substancją, a jej spektrum działania jest bardzo szerokie. Najczęściej używa się henny w kosmetyce, ale bywa również wykorzystywana w leczeniu wielu dolegliwości np. ospy czy odry. Henna – co to takiego? Jakie wyróżnia się jej rodzaje oraz jakie zastosowanie i działanie wykazuje henna?
Co to henna?
Henna to w pełni naturalna środek pochodzenia roślinnego. Jest to barwnik, który wytwarzany jest z łodyg oraz liści roślin nazywanych lawsonia bezbronna. Lawsonia bezbronna (Lawsonia intermis) to krzew pochodzący z rodziny krwawnicowatych, rosnący na ciepłych terenach np. w Azji, Ameryce oraz Afryce i Australii. Krzew lawsonii potocznie nazywany jest krzewem hennowym, co jest związane z faktem, iż pozyskuje się z niego hennę. Henna powstaje w wyniku sproszkowania lub ugotowania liści lub pędów wspomnianej wyżej rośliny. Całkowicie naturalne pochodzenie henny powoduje, iż jest ona bezpiecznym środkiem dla zdrowia, który nie powinien powodować żadnych alergii. Henna wykorzystywana jest na szeroką skalę w branży kosmetycznej, ale również w medycynie, jako substancja lecznicza.
Henna – skład
Henna naturalna, bez żadnych dodatków ma najczęściej postać proszku o zielonkawym zabarwieniu i cennych walorach, gdyż bogata jest w magnez, potas, wapń oraz mikropierwiastki np. mangan, cynk i żelazo. W jej składzie można znaleźć także witaminy z grupy A, B oraz D, kwas linolowy i oleinowy, jak i enzymy oraz błonnik. Warto wspomnieć, iż może zostać ona wysuszona, posiadając cały czas swoje cenne wartości. Henna jest środkiem, który posiada bardzo korzystny wpływ na zdrowie i stan skóry oraz włosów. Zróżnicowane zabarwienie henny można uzyskać poprzez dodanie do naturalnego produktu różnorodnych barwników. Dodawane są najczęściej substancje, które również posiadają naturalne pochodzenie i wpływają na końcowy efekty kolorystyczny henny np. indygowiec barwierski, ekstrakt z agrestu indyjskiego, brahmi czy susz z emblica officinalis oraz inne. Należy podkreślić, iż do henny naturalnej często dodawane są również barwniki chemiczne, które wpływają na skrócenie czasu barwienia, wzmocnienie pożądanego koloru oraz przedłużenie czasu jej utrzymania.
Henna i jej podział
Zgodnie z założeniem, henna to produkt, której skład oparty jest wyłącznie o krzew lawsonii bezbronnej. Jakiekolwiek dodatki do naturalnej henny powodują, iż nazwa zostaje zmieniona na preparat na bazie henny. Należy również podkreślić, iż w kosmetologii wyróżnia się dwa rodzaje henny:
- Henna żelowa – Henna żelowa jest produktem, który jest bardzo łatwy w użyciu. Nie jest ona jednak zaliczana, jako naturalna henna lecz farbka chemiczna, która ma możliwość zabarwienia włosków.
- Henna pudrowa inaczej henna proszkowa – Henna pudrowa to środek, który powstał na bazie henny. Wykazuje ona właściwości barwiące włoski, jak i skórę.
Henna w historii
Henna jest bardzo popularnym środkiem znanym od tysięcy lat. To jeden z najdłużej i najczęściej stosowanych naturalnych barwników, jakie odnotowuje się w historii. Henna znana była i ceniona już w starożytności. Zgodnie z literaturą przedmiotu, do użytku domowego została najprawdopodobniej wprowadzona przez Persów. Historycy podają, iż to oni, jako pierwsi zaczęli stosować hennę do barwienia włosów, malowania paznokci, stóp, dłoni czy innych części ciała. Następnie barwienie henną zostało podchwycone przez kobiet z innych krajów np. tureckich, arabskich czy armeńskich. W krajach arabskich henna służyła również do zabarwienia całego ciała – nadaniu ciału lekko brązowego zabarwienia, co miało świadczyć o witalności i zdrowiu dane osoby. W krajach indyjskich henna stosowana była, i nadal jest, do wykonywania mehendi czyli tatuażów na ciele. Stosowano ją niegdyś także do barwienia ciał ludzi zmarłych oraz ich mumii, którzy byli ważnymi osobistościami. Naturalnym środkiem barwiącym malowano ciało (dłonie, stopy, paznokcie) oraz włosy osób zmarłych, jak i nawet płótno, w który byli oni zawijani. Henna była stosowana także przez wojowników plemiennych. Niektóre plemienia uważały, że henna powinna być używana podczas ważnych uroczystości czy obrzasków, gdyż przynosi piękno, dostatek i szczęcie.
Jakie właściwości posiada henna?
Henna jest produktem cenionym głównie za swoje właściwości lecznicze oraz właściwości kosmetyczne. Najbardziej, powszechnie znane są właściwości barwiące henny. Jak już wspomniano, jest ona naturalnym barwnikiem, który nadaje koloryt włosom (włosy głowy, brwi oraz rzęs), jak i skórze ciała. Henna nie niszczy struktury włosa oraz nie wpływa negatywnie na zdrowie człowieka czy jego skórę. Ponadto, henna stosowana jest w leczeniu wielu dolegliwości np. ospie, odrze. Wykorzystuje się ją również, dzięki jej właściwościom łagodzącym do leczenia różnorodnych egzem, łuszczycy czy innych chorób skórnych. Właściwości lecznicze henny to również działanie antyseptyczne i ściągające, dlatego też używaną jest przy oparzeniach, ranach czy nawet aftach. Henna stosowana jest także, jako środek minimalizujący wydzielanie potu, środek przeciwłupieżowy czy preparat na grzybicę.
Autor artykułu
Artykuł został opracowany we współpracy z rozkwitaj.pl.